Każda ciąża po 35. roku życia nazywana jest ciążą geriatryczną. Mimo to nie brakuje tzw. „późnych pierworódek”, czyli kobiet rodzących w wieku 40+ swoje pierwsze dzieci. Ciąża w tym wieku obarczona jest dużym obciążeniem dla matki i dziecka, np. ryzyko poronień wynosi aż 50%.

Adra Niemowlak forumowy Posty: 61 Rejestracja: 09 lis 2010, 13:33 ciąża w wieku 40-lat Co sądzicie o kobietach,które spodziewają się dziecka w takim...dojrzałym wieku? JoannaS Wodzu Posty: 19289 Rejestracja: 21 lut 2010, 07:51 22 lis 2010, 17:48 Kobiety które mają 40 lat i sa w ciazy to jeszcze ok, nic złego bym nie powiedziała bo dla mnie 40tka to jest jeszcze wiek ok, ale po 50tce czy po 60tce to juz bez komentarza , bo moge kogos obrazic niepotrzebnie. dorotaczekolada Cyber rusałka Posty: 6769 Rejestracja: 11 mar 2007, 10:39 22 lis 2010, 17:49 mnie zszokowala ostatnio wiadomosc o jakiejsc 70 latce w ciazy,gdzies tam w zaplodnienie oczywiscie. no powiedzcie czy babka ma rowno pod sufitem? gaga22 Mistrzu dwa tysiace! Posty: 2580 Rejestracja: 11 sie 2008, 10:03 22 lis 2010, 18:01 Dla raczej 18 czy 19 latka jest gorszą kandydatką na mamę. Obecnie 40 lat to żaden wiek. JoannaS Wodzu Posty: 19289 Rejestracja: 21 lut 2010, 07:51 22 lis 2010, 19:33 dorotaczekolada, i ona chyba jeszcze urodziła bliźniaki z tego co pamiętam. A jak nie to pewnie inna ale też taka babcia już . Ja nie wiem jak lekarze mogli sie na to zgodzić Inuno Papla Posty: 791 Rejestracja: 10 wrz 2010, 22:44 emem Rozkręcająca się gaduła Posty: 10 Rejestracja: 27 paź 2010, 13:32 Wróć do „Pozostałe” Kto jest online Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 8 gości

Zawsze chciałam mieć dziecko do max 39 lat. Bo urodzeniu małej zawsze coś nam przeszkadzało w staraniu się o dziecko, a to poparzyłam bardzo poważnie rękę, a to mąż zachorował. Potem kiedy już wszystko wróciło od normy i zaczeliśmy się starać nic nie wychodziło. Trudne relacje z zostajemy rodzicami w późniejszym wieku, dzieli nas z dzieckiem znacznie większa różnica pokoleń, niż zostało to biologicznie uwarunkowane. Jeśli kobieta długo wyczekiwała dziecka, może mieć problem z przecięciem pępowiny, czy umożliwieniem samodzielności, a nawet zrozumieniem poglądów i wyborów pociechy. Wszystko, co robi dziecko, wydaje się inne i niewłaściwe. Tak więc możliwe jest również pojawienie się problemów psychologicznych, które szczególnie widoczne będą w wieku nastoletnim sił, zbyt mało czasuDziecko jest aktywne, wymaga często od rodziców wysokiego poziomu aktywności fizycznej i energii. W starszym wieku chętniej położymy się i odpoczniemy, niż będziemy zarywać noce i biegać za dzieckiem po parku każdego dnia. Zbyt niska ilość snu może być wyraźnie dokuczliwa. Starsze mamy zastanawiają się również dość często, czy będą miały sposobność doczekania ważnych momentów w życiu swojego dziecka, jak ukończenie studiów czy ślub, czy zobaczą jeszcze swoje wnuki. Decydując się na dziecko w młodszym wieku, niemal gwarantujesz mu, że przez dłuższy okres będzie posiadać sprawnych rodziców, którzy będą aktywni w jego jesteśmy starsze, tym o dziecko trudniejJeszcze nie tak dawno temu kobiety powszechnie zostawały matkami w stosunkowo młodym wieku, średnio 24 lat. Obecnie granica ta przesunęła się do 29. Biologicznie najwłaściwszym wiekiem na urodzenie dziecka jest przedział pomiędzy 17 a 25 rokiem życia. Jednak w dzisiejszych czasach dodatkowym czynnikiem determinującym stała się realizacja zawodowa. Kobiety utrzymują swój optymalny, wysoki poziom płodności do około 35 roku życia. Już w okolicach 40 dochodzi do jego znaczącego spadku i wówczas, aż do okresu menopauzy utrzymujemy około 20% dotychczasowej więc jeśli podejmujemy decyzję, że na dziecko przyjdzie czas i chcemy je mieć w późniejszym wieku, musimy się liczyć z faktem, że zapłodnienie może wcale nie mieć miejsca. W wielu przypadkach jedynym rozwiązaniem okazuje się pomoc medyczna, chociażby zapłodnienie In vitro, jednak ta metoda nie daje gwarancji, że zostaniemy rodzicami i musimy liczyć się z możliwością niepowodzenia, czyli tego, że już nie będziemy mieć dziecka. Prawda jest taka, że w wieku 21 lat jesteś biologicznie przygotowania do ciąży, a prawo robi z ciebie osobę pełnoletnią w czasie, kiedy ogólnie jeszcze rośniesz, a w czasie, kiedy ci
8 lata 8 miesiąc temu #780375 przez Gosia27 Moja mama urodziła w wieku 42l! Mam brata 13l młodszego,wyglądała w niej pięknie! I cały czas powtarza że to macierzyństwo w stosunku do 3 poprzednich jest o niebo lepsze. Bo całkowicie poświęciła się synkowi. Prosimy zaloguj się lub zarejestruj się na forum się, aby dołączyć do rozmowy. 8 lata 8 miesiąc temu #780388 przez roma4 cześć Gosia moja mama też mam brata który urodził się gdy moja mama miała 42 lata ,a ja sama chociaż nigdy tego nie planowałam mam 39 i jestem w drugiej ciąży najwyrazniej historia lubi się powtarzać Prosimy zaloguj się lub zarejestruj się na forum się, aby dołączyć do rozmowy.
Od 21 do 39 lat 40 do 49 lat; cytologia: pierwsze badanie w wieku 21 lat, a następnie co 3 lata: co 3 lata: samobadanie piersi: comiesięczne samodzielne badanie po ukończeniu 20 lat: corocznie przez lekarza; comiesięczne samodzielne badanie: mammografia: omówić z lekarzem: co 2 lata: test gęstości kości: omówić z lekarzem: omówić z
Późna ciąża ma swoje plusy: zwiększona świadomość kobiety, większa dojrzałość, stabilizacja emocjonalna. Nie należy się bać ciąży po 35 roku życia, mimo że ryzyko komplikacji teoretycznie jest większe. Przeczytaj jak przygotować się do ciąży po 35 roku życia? Czym jest test PAPP-a? Jakie badania należy wykonać? No i jakie korzyści ma późna ciąży. Późna ciąża staje się powoli normą. Zdaniem lekarzy kobieta jest dużo bardziej zdyscyplinowa w czasie ciąży po 35 roku życia. Ewelina przez wiele lat zdobywała kolejne szczeble wykształcenia i zawodowej kariery. Nie myślała o dzieciach, pociągały ją coraz lepsze zarobki, praca, kupno i urządzanie własnego mieszkania, kontakty towarzyskie. Ale czuła, że jej życie jest jakieś puste, szare i monotonne, a imprezy i kariera przestawały cieszyć. W końcu zrozumiała, że bardzo pragnie zostać mamą i stworzyć ciepły dom dla swoich dzieci i ich taty. Kilka kolejnych lat zabrało jej znalezienie odpowiedniego partnera, z którym mogłaby się związać i założyć rodzinę. Gdy wreszcie mogła już zrealizować swoje marzenie, dosięgły ją obawy i wątpliwości: czy nie jest za późno na ciążę, przecież mam już 38 lat? Czy urodzę zdrowe dziecko? Czy dam sobie radę z donoszeniem ciąży? Czy poród nie będzie zbyt trudny? Magda szybko zorientowała się, że niczego w życiu tak bardzo nie pragnie, jak być mamą. Niestety, długo jej przyszło czekać na upragnione potomstwo. Magda najpierw nie mogła zajść w ciążę; potem kilka razy poroniła. Zanim udało jej się urodzić zdrowe dziecko, skończyła 35 lat. Teraz jest szczęśliwą mamą, ale nie może pozbyć się nieustannej, przesadnej troski o syna. Jest przewrażliwiona na punkcie jego bezpieczeństwa, boi się, że coś złego mogłoby mu się przytrafić. Jeśli podobnie jak Ewelina i Magda, jesteś sporo po trzydziestce i chciałabyś urodzić dziecko, ale obawiasz się, że to zbyt ryzykowne, poznaj plusy i minusy późnego macierzyństwa. Rozważ korzyści, ale przygotuj się też odpowiednio na możliwe ryzyko. Sprawdź, na co powinnaś zwrócić uwagę i jakim badaniom warto się poddać. Kalendarz ciąży: dowiedz się jak rozwija się twoje dziecko Ciąża po 35 roku życia jest świadomym wyborem Jeśli dobrze się czujesz, prowadzisz zdrowy tryb życia, uprawiasz sport, nie palisz, możesz tak naprawdę lepiej poradzić sobie z ciążą i porodem niż młodsza kobieta, która żyje zupełnie inaczej. Badania wykazały, że mamy decydujące się na dziecko po 35 roku życia są bardziej świadome i ściślej stosują się do zaleceń lekarza, dbają o siebie, regularnie się badają i przestrzegają właściwej diety. Położne potwierdzają, że lepiej też współpracują z lekarzem i położnymi w czasie akcji porodowej, potrafią wypoczywać i relaksować się pomiędzy skurczami. Ich psychika lepiej radzi sobie z trudami porodu i połogu. Dojrzałe mamy już się wyszalały i wiedzą, czego tak naprawdę chcą. Macierzyństwo i ciążą po 40-tce to przeważnie ich świadoma i odpowiedzialna decyzja, dlatego są bardziej cierpliwe, łatwiej znoszą wyrzeczenia związane z pojawieniem się na świecie malucha. Są bardziej niezależne, posmakowały już radości życia – teraz dziecko nadaje mu nowy sens, a one chętnie korzystają z tego doświadczenia, zarówno z jego blasków, jak i ciemniejszych stron. Potrafią lepiej czerpać ze wsparcia bliskich, nie wstydzą się prosić o pomoc, dlatego perspektywa kilku miesięcy czy lat z maluszkiem nie przeraża ich tak bardzo. Owszem, zdarza się, że kobiety, które długo oczekiwały potomstwa lub późno zdecydowały się, aby je mieć, mogą, podobnie jak Magda, otaczać je zbytnią troską. Takie nadmierne skoncentrowanie na dziecku staje się dla niego obciążeniem. Warto wówczas pamiętać, że dziecko nie potrzebuje mamy poświęcającej się i rezygnującej z siebie, ale zadowolonej i szczęśliwej. Przeczytaj także: Nadopiekuńczy rodzice to niezaradne dzieci Jakie badania wykonać w ciąży po 35 roku życia? Mamie powyżej 35. roku życia zaleca się wykonanie nieinwazyjnych badań genetycznych (USG i test PAPP-A między 11. a 13. tygodniem ciąży). Może też bezpłatnie wykonać amniopunkcję, czyli analizę płynu owodniowego. To badanie inwazyjne, ale ryzyko poronienia jest minimalne (poniżej 1 proc). Zobacz wideo: Późna ciąża - przygotowanie, badania, ryzyko Czy późna ciążą odmładza? Dzięki ciąży i związanym z nią zmianom w gospodarce hormonalnej, dojrzałe kobiety czują się młodsze fizycznie i psychicznie. Ciąża mobilizuje organizm, co wpływa i na wygląd, i na psychikę kobiety. Zmarszczki się wygładzają, oczy błyszczą szczęściem i spełnieniem, a nowy członek rodziny nadaje nową jakość związkowi z partnerem. Czytaj: Fakty i mity o ciąży po 35. roku życia Jakie zagrożenia niesie ze sobą późna ciążą? U starszych mam częściej jednak mogą występować choroby układu krążenia, nadciśnienie czy otyłość. Szybciej się męczą, wstając po kilka razy w nocy do dziecka czy biegając za nim po placu zabaw. Mogą też fizycznie szybciej się męczyć podczas porodu i połogu. W ciąży po 35. roku życia wzrasta także ryzyko wystąpienia u dziecka pewnych wad wrodzonych, np. zespołu Downa. Warto jednak pamiętać, że kondycja matki nie zależy od jej wieku metrykalnego, ale od tego, jak sprawny i zdrowy jest organizm. Mimo wieku, może być on w lepszej formie niż u niejednej 25-latki, dlatego bardzo ważne jest dobre nastawienie i zdrowy tryb życia. Wiele wad wrodzonych współczesna medycyna jest w stanie wykryć na wczesnym etapie, jeszcze w łonie matki, dzięki badaniom USG i innym badaniom prenatalnym. Test PAPP-A np. jest w pełni bezpieczny, a pozwala wykryć wiele chorób, także uleczalnych – takich jak wady kręgosłupa, serca czy nerek. Można je skutecznie leczyć jeszcze w życiu płodowym, dlatego warto korzystać z tych badań. Dowiedz się jakie badania hormonalne powinna wykonać kobieta przed zajściem w ciążę W ciąży po 35 roku życia kobieta jest szczęśliwa i spokojna Jeśli życie tak ci się ułożyło, że dopiero po 35. roku życia zostaniesz mamą, nie martw się na zapas. Oczywiście, twoje obawy i lęki są naturalne, masz prawo się bać, ale nie panikuj. Wybierz dobrego lekarza, w razie potrzeby skonsultuj się z psychologiem i uwierz, że wszystko dobrze się ułoży. Zobacz jak pozbyć się lęków i obaw w ciąży Zobacz wideo: Dlaczego Polki rodzą po 40. roku życia? miesięcznik "M jak mama"
Ze swoim mezem jestemy w zwiazku malzenskim od 7 lat.Moj maz ma 32 ja 33 lata nie mamy dzieci bo mamy problemy ze strony meza.Ciagle mowi mi ze go naciskam na zrobienie badania ze ciagle mowie o dzieciach,badaniach itp ze to go juz dobija.Jestem kobieta ktora dba o siebie mimo to ze mam troszke wiecej kilo niz nastolatka. Spodziewasz się dziecka, a skończyłaś już trzydziestkę? A może dopiero planujesz ciążę? O czym trzeba pamiętać, by bezpiecznie i zdrowo dotrwać do porodu, mówi nam ginekolog, dr Elżbieta Reutt-Jaworowicz. Do ciąży trzeba się przygotować - wyleczyć schorzenia, zrobić niezbędne badania, zmienić dietę i pozbyć się nadwagi. Kobiety coraz później decydują się na macierzyństwo. Najpierw chcą się wykształcić, usamodzielnić, znaleźć dobrą pracę i zdobyć pozycję zawodową. Wiele z nich zaczyna poważnie myśleć o dziecku dopiero, kiedy mają po trzydzieści kilka lat. Niestety, wówczas często okazuje się, że wcale nie jest to takie proste. A czasu na ciążę jest wtedy coraz mniej. Pani doktor, z czego wynikają tak częste u kobiet po trzydziestce trudności z zajściem w ciążę? – Choćby z tego, że wiele kobiet przez długi czas bierze leki antykoncepcyjne. A po odstawieniu ich nie zawsze udaje się od razu zajść w ciążę. Trzeba poczekać przynajmniej kilka miesięcy, a nawet rok. Czasem potrzebne jest leczenie. Zapominamy, że leki te zostały wymyślone dla kobiet, które już mają dziecko i nie chcą kolejnej ciąży. A teraz panie zaczynają je stosować, nie wiedząc nawet, czy w ogóle mogą mieć dziecko. Kolejna sprawa to ciągły stres, zanieczyszczenie środowiska, długi czas pracy, siedzenie przed komputerem przez wiele godzin dziennie – wszystko to źle wpływa na płodność nie tylko kobiet, ale i mężczyzn. Jakość ich nasienia dramatycznie spada. Jeszcze 20–30 lat temu liczba plemników uważana za wystarczającą do zapłodnienia wynosiła powyżej 80 mln w 1 mililitrze spermy, 10 lat temu – 60 mln, teraz zaledwie powyżej 20 mln. To dlatego coraz więcej mężczyzn ma problemy z płodnością i coraz więcej małżeństw nie może mieć dzieci. W szpitalach położniczych tego nie widać, są często przepełnione... – Sądzę, że my, lekarze, mamy w tym pewną zasługę, bo ponaglamy pacjentki do podjęcia decyzji o ewentualnej ciąży. Na wszystko w życiu jest czas – na rodzenie dzieci również. Jeśli się ten okres przegapi, ciężko to nadrobić. Z wiekiem cały organizm się starzeje, nie tylko skóra, komórki rozrodcze również. Występują już zaburzenia miesiączkowania i coraz trudniej zajść w ciążę. Dlatego pacjentkom w pewnym wieku mówimy, że czas się zastanowić, bo to już ostatni dzwonek na urodzenie dziecka. Kiedy dzwoni ten ostatni dzwonek na ciążę? – Pierwsze dziecko najlepiej urodzić między 20. a 30. rokiem życia, a kolejne do 35 lat. Młodość to jest to! A jeśli przychodzi do pani kobieta po 35. roku życia i mówi, że bardzo chciałaby urodzić pierwsze dziecko, odradza jej pani? – Nigdy nie odradzam, jeżeli jest zdrowa, ma dobre warunki materialne i bardzo chce mieć dziecko. Mówię: proszę spróbować! Trzeba oczywiście poinformować taką pacjentkę, że z wiekiem wzrasta ryzyko urodzenia dziecka z wadą genetyczną. Ale od tego są badania prenatalne. Są kobiety, które mówią: nie chcę żadnych badań prenatalnych, żadnego sprawdzania, bo i tak urodzę to dziecko. W dobie internetu kobiety wiedzą na ten temat bardzo dużo, czasem może zbyt dużo. Co złego jest w tym, że kobiety szukają informacji w internecie? – To, że jak już przeczytają te informacje, to potem bardzo się boją. Dlatego mówię takiej pacjentce: proszę tego nie czytać. Pani jest od tego, żeby być zdrową, ładnie wyglądać i nie martwić się, czy ciąża dobrze się rozwija. Od takich zmartwień jestem ja – lekarz. Jakie zagrożenia wiążą się z późnym macierzyństwem? – Przede wszystkim trudność w donoszeniu ciąży z powodu obniżenia się poziomu hormonów sprzyjających jej prawidłowemu rozwojowi – progesteronu i estrogenu. A także zagrożenie poronieniem z powodu ogólnie gorszego stanu zdrowia. Im kobieta jest starsza, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia nadciśnienia, cukrzycy, nadczynności lub niedoczynności tarczycy, otyłości. A jednak są kobiety, które rodzą późno i mają się dobrze. – Oczywiście, coraz częściej miewam pacjentki w wieku powyżej 35 lat. Niedawno prowadziłam 43-latkę w ciąży bliźniaczej. Trzeba jednak jasno powiedzieć, że po 35. roku życia równowaga hormonalna w organizmie nie jest już taka, jaka być powinna i zdrowie nie jest już tak dobre jak u kobiet młodszych. O czym późna mama powinna pamiętać przed planowaną ciążą? – Po pierwsze o tym, żeby być pod opieką lekarza. Przynajmniej raz w roku powinna pojawiać się u ginekologa i internisty, żeby sprawdzić, czy ma zdrowe płuca, nerki, wątrobę, cykle regularne i owulacyjne itd. A po drugie – zatroszczyć się o to, żeby nie mieć nadwagi ani innych dodatkowych obciążeń, np. kłopotów z sercem, tarczycą. Stan zdrowia matki ma zasadnicze znaczenie dla prawidłowego rozwoju ciąży. Jeśli wcześniej organizm nie był zdrowy, to w ciąży mogą wystąpić powikłania, np. zatrucie ciążowe, charakteryzujące się wysokim ciśnieniem tętniczym, białkomoczem i uogólnionymi obrzękami. Podczas ciąży kobieta do 30. tygodnia raz na miesiąc powinna zgłaszać się do ginekologa, chyba że zdecyduje on, że trzeba częściej, a po 30. tygodniu – już co 2 tygodnie. Bardzo ważne dla późnych mam są badania USG. Pierwsze robi się między 12. a 14. tygodniem ciąży, drugie między 20. a 24. tygodniem, trzecie między 30. a 32., a czwarte po 36.–37. tygodniu ciąży. Pierwsze badanie ma za zadanie wykluczyć ewentualne wady płodu (głównie zespół Downa). Jeśli lekarza coś wtedy zaniepokoi, kieruje pacjentkę na badania prenatalne, np. amniopunkcję. Poprzez nakłucie powłok brzucha pobiera się do badania próbkę płynu owodniowego i na tej podstawie stwierdza się, czy istnieje ryzyko urodzenia dziecka z wadą genetyczną. Czy późna mama musi o siebie szczególnie dbać? – Wszystko zależy od stanu ciąży. Ogólnie rzecz biorąc, trzydziestolatki świetnie sobie radzą w ciąży, bo są dojrzałe, wiedzą czego w życiu chcą i bardzo zależy im na dziecku. Mają więc ogromną motywację. Rzadko zdarzają się kobiety, które domagają się zwolnienia, żeby sobie poodpoczywać w domu. Późne mamy są niezwykle zdyscyplinowane. Jeśli im się powie, żeby nie przytyły, to trzymają się tego co do grama! Dbają o wagę, chodzą do specjalistów, których zaleci lekarz prowadzący. Jako pacjentki są po prostu fenomenalne! miesięcznik "M jak mama" Anna Downarowicz | Konsultacja: dr Elżbieta Reutt-Jaworowicz, specjalista ginekologii i położnictwa, Centrum Medyczne LIM w Warszawie
Badania w 4 dzień cyklu LH 4,49 norma 1,4-13, FSH 5,5 norma 2,5 - 13 prolaktyna 386 norma 86,4-683,1, estradiol 335 norma 92-367 testosteron 1,24 norma 0,3-3,8 jakie jeszcze badania mogę zrobić. Dlaczego ciągle czuje te jajniki i dlaczego nie mogę zajść w ciążę. A czy mogę zbadać progesteron w trakcie leczenia luteina. I czy może
hej mamuśki - co wy wiecie o 30 -tce w ciąży ... ja mam 34 i to moja pierwsza Pestka - ja też myślałam, ze będę pracować w ciąży do końca , i rzeczywiście tak jest , ale uwierz mi - ledwie ciągnę . Nie wiem jaką masz pracę, ale moja jest naprawdę stresująca - usługi dla klientów , muszę być ciągle do dyspozycji. Dlatego nie mam taryfy ulgowej , klient daje zlecenie i ja muszę je od razu wykonać , nieważne jak się czuję i czy jestem w ciąży, nieważne ile mam innych zleceń. Jeżeli masz spoko pracę , to masz komfort i pracuj ile możesz . Ja tak nie mam, a niestety, nie mogę sobie pozwolić na zwolnienie - mam działalność gospodarczą więc dostałabym raptem 300 zl chorobowego. Poza tym, czuję się świetnie i gdyby nie ta charówa w pracy to ciąża byłaby super! . 0 142 295 379 77 191 83 306

ciąża w wieku 39 lat forum